Inside the script: Fight Club



Πάμε πίσω στο 1999 με μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες όλων των εποχών. Μια ταινία την οποία πρόσφατα την παρακολούθησα ξανά μετά από πολύ καιρό και είχα ξεχάσει πόσο καλή είναι. Σήμερα λοιπόν, θα μιλήσουμε για το φημισμένο και λατρεμένο Fight Club!


ΠΛΟΚΗ & ΣΕΝΑΡΙΟ 

Ο πρωταγωνιστής μας ο οποίος είναι αφηγητής και τον υποδύεται ο Edward Norton, είναι υπάλληλος γραφείου με σοβαρές αϋπνίες κάθε βράδυ. Μετά από τη δήλωση ενός ιατρού, αποφασίσει όντως να επισκεφτεί μια ομάδα υποστήριξης. Όλως παραδόξως αυτό τον βοηθάει και καταφέρνει να κοιμηθεί ήσυχος. Έτσι λοιπόν, αποφασίζει να επισκέπτεται διάφορες τέτοιες συγκεντρώσεις, ώστε να μπορεί να κοιμάται τα βράδια. Όλα κυλούν ομαλά, ώσπου η Marla Singer εμφανίζεται και παίρνει μέρος σε κάθε συγκέντρωση όπου παρευρίσκεται ο Norton, ενώ αυτός τρελαίνεται διότι αυτή είναι απατεώνισσα. Σε μια πτήση του, ο πρωταγωνιστής μας συναντά τον συμπρωταγωνιστή, τον Tyler Durden, τον οποίο παριστάνει ο Brad Pitt. Φαίνεται να δείχνουν ενδιαφέρον μεταξύ τους και μετά από ένα συνταρακτικό γεγονός, ο Norton ξεκινάει τη φιλία του με τον Tyler, ο οποίος για δουλειά, δημιουργεί σαπούνια. Αυτό το παράξενο duo λοιπόν, ενός άυπνου υπαλλήλου και ενός ριψοκίνδυνου και απερίσκεπτου δημιουργού σαπουνιών, φέρνει το χάος στον κόσμο και την ίδρυση του γνωστού σε όλους μας, Fight Club! 



ΑΠΟΨΕΙΣ

Είχα πράγματι ξεχάσει πόσο ωραία ταινία είναι τούτη! Είναι από τις ταινίες που βλέπεις και αφού ολοκληρωθεί αισθάνεσαι επαναστάτης or something like that. Σου δίνει το hype της ζωής σου και μια φιλοσοφική σκέψη για τη ζωή. Ή μπορεί να θελήσεις να βγεις έξω στους δρόμους και να ξεκινάς να δέρνεις οποιονδήποτε βλέπεις μπροστά σου! Η ταινία μας λοιπόν, μπαίνει σχετικά γρήγορα στη βασική θεματολογία, δηλαδή την ίδρυση του Fight Club από τους δυο πρωταγωνιστές. Και είναι καλό αυτό, διότι ούτε ξεκινάει αμέσως με το υπόγειο ξυλίκη και έτσι δεν μπορεί να είναι άνοστο το σενάριο, επειδή υπάρχει μια προϊστορία. Και ούτε το τραβάει πολύ. Ουσιαστικά βλέπουμε το backstory του άυπνου αφηγητή και την μετάβαση του σε αυτό που εξελίχθηκε στο φινάλε. 



Η αποτύπωση της καθημερινής ζωής ήταν υπέροχη και η παραστατικότητα του Tyler μας δείχνει μια ενδιαφέρον ιδεολογία σχετικά με τον κόσμο και τη ζωή. Βλέπουμε την αλλαγή στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου και ο Tyler παρουσιάζει μια περίεργη προσέγγιση και στάση συμπεριφοράς. Επίσης φοβερό το γεγονός πως ο Tyler δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα, αλλά μονάχα στην τρελή φαντασία του Norton. Θα μπορούσαμε να πούμε πως πιθανόν ο αφηγητής μας έπασχε από σχιζοφρένεια; Ουσιαστικά ο Tyler ήταν μια φανταστική προσωπικότητα της φαντασίας του Norton όπου αντικατόπτριζε τον ίδιο τον Norton έτσι όπως θα ήθελε να είναι και στην πραγματικότητα. Well, κάτι τέτοια τα λατρεύω εγώ! 



Το Fight Club είχε πολύ καλή εξέλιξη στην πλοκή και στον πρωταγωνιστή με μια σταθερή ροή που σε καθηλώνει. Προώθησε αρκετά καλά τους χαρακτήρες στην πορεία και προσέφερε αυτό το υπέροχο αίσθημα καθήλωσης στον θεατή. Εγώ προσωπικά ήθελα να δω τι θα συμβεί στη συνέχεια και ποια θα είναι η τελική κατάληξη. Επίσης η ταινία διατηρεί μια καλή αισθητική και βλέπουμε αρκετό, αλλά και τίμιο αίμα, όπως και ξύλο! Η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη με μερικά πλάνα που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και το σενάριο καλό και με πρωτότυπη ιδέα. Δεν υπολείπεται απλά στο υπόγειο ξύλο, μα παρουσιάζει επιπλέον πράγματα και αναπτύσσεται.  



Και τέλος θέλω να σχολιάσω και τις απίστευτες ερμηνείες του Brad και Norton. Απλά άψογοι και καθηλώνουν! Ήταν απίστευτη η σκηνή με τον Norton που δέρνει τον ίδιο του τον εαυτό, ώστε οι security guards να παρερμηνεύσουν το σκηνικό με το αφεντικό και να πάρει ο πρωταγωνιστής αυτό που επιθυμεί. Και αυτό είναι μονάχα μια από τις φοβερές σκηνές, καθώς η ταινία είναι γεμάτη με εκπληκτικές σκηνές και ερμηνείες! Και σαν δεν φτάνουν όλα αυτά, το επικό Fight Club έχει και αρκετές ατάκες οι οποίες έχουν μετατραπεί σε quotes. Ένα που μου άρεσε πολύ και το θυμάμαι από την πρώτη φορά που παρακολούθησα το Fight Club είναι το "It's only after we've lost everything, that we're free to do anything". Φοβερή ατάκα θαρρώ, η οποία είναι πλέον ένα φημισμένο quote με φιλοσοφικό νόημα εάν το κοιτάξουμε βαθύτερα.

RATING: 8,75/10

Αυτά είχα να σχολιάσω πάνω κάτω για το εμβληματικό Fight Club και νομίζω πως είναι ξεκάθαρη η απάντηση για το αν την προτείνω σε κάποιον που μπορεί να μην την έχει παρακολουθήσει. Είναι μια εξαιρετική drama movie με αγωνία και ενθουσιασμό. Now remember, the first rule of Fight Club is, you do not talk about Fight Club!

Σχόλια